De middeleeuwen

Rond 1963 zijn er twee belangrijke wijzigingen op te merken in het Weekblad: het krijgt een ander logo (in 1961 al - zonder de margrietjes als verwijzing naar het damesblad Margriet), en er komen een ander soort verhalen bij.

Deze nieuwe verhalen worden Studio-verhalen genoemd: ze worden gemaakt door de Amerikaanse Disney-studio, maar niet in Amerikaanse stripbladen afgedrukt. Ze zijn uitsluitend bedoeld voor het buitenland.
Andere namen voor deze verhalen: Foreign Market, S-coded.

Deze Studio-verhalen worden aanvankelijk getekend door de zelfde tekenaars die de andere Amerikaanse verhalen tekenen. Maar al gauw worden er nieuwe tekenaars aangetrokken (of oude tekenaars worden op nieuwe taken gezet). Deze tekenaars kunnen over het algemeen veel minder goed tekenen. Een gemiddeld verhaal uit de jaren 60 ziet er dan ook niet uit.

Veel van de Studio-verhalen zijn echter wel heel goed geschreven. Er komen nieuwe stripfiguren bij, zoals Diederik Duck en Bella Duck. De verhalen waar Mikmak en Magica bij elkaar in een kasteel gaan wonen vormen een heel eigen wereldje, met een keur aan nieuwe bijfiguren.

Overigens drukt het Nederlandse weekblad maar een fractie af van wat er aan Studio-verhalen gemaakt wordt. Figuren als de Zwarte Schim, Joe Carioca, Hard Haid Moe, werden toen al in andere landen zeer populair, terwijl ze in Nederland volkomen onbekend bleven.

In deze periode raakten ook de Amerikaanse verhalen met de Boze Wolf en Hiawatha op. Deze figuren waren kennelijk niet populair genoeg in Amerika. Van Hiawatha werden geen Studio-verhalen gemaakt, en de Boze Wolf-verhalen waren ofwel te slecht, ofwel te weinig: in 1965 besloot het Weekblad zelf verhalen te laten maken door de Toonder studio (bekend van Tom Poes / Heer Bommel).

Na een korte opstartfase had men een productie van 4 pagina's per week: de ene week een Wolf-verhaal, de andere week een Hiawatha-verhaal. In deze verhalen werd ook weer een eigen wereld gecreëerd, met bijfiguren als
Boze Bij, Dikke Tor, hondje Humpie, de bronzen bijl, de Pafwangs (Hiawatha), en
de Booswigteklup, de Brave Damesclub (met Juffrouw Schaapkens) (Wolf).

In 1969 stopte deze regelmatige productie, ongeveer tegelijkertijd met het stoppen van de Tom Poes-verhalen in Donald Duck.

Eind jaren 60 kwam er een medewerker die een belangrijk gezicht gaf aan het Weekblad: Henk Albers. Jarenlang verzorgde hij het redactionele gedeelte van het blad, met brievenbus, sprookjesprenten, verhalen over Disneyland, kalenders, Duckstandkranten, enz.